حسین والامنش | وقت گذرانی | ۴:۰۲ (تکرارشونده) | ۲۰۱۱
وقت‌گذرانی یک کار ویدیویی است که با همکاری فرزند هنرمند، نسیم والامنش ساخته شده است، عمل تکراری انگشت شست و سبابه‌ی هنرمند به آهستگی حرکت می‌کنند تا علامت بی‌نهایت را بسازند. تنها دستان هنرمند دیده می‌شوند که درون یک فضای تاریک معلق هستند و خود ویدیو نیز درون یک جعبه‌ی مشکی سفارشی قرار گرفته است. مخاطب باید به درون جعبه نگاه کند تا ویدیو را ببیند. این زاویه دید حس صمیمانه‌ای ایجاد می‌کند، مانند نگاه کردن به دست‌های خودمان. بعلاوه با فراهم کردن امکان دیدن ویدیو از چند زاویه، آن را به انتزاع می‌کشد. ویدیو هیچ شروع یا پایان مشخصی ندارد و به شکل لوپ تکرار می‌شود، مانند خود علامت بی‌نهایت.