در حوزهی صدا، موسیقی نویز طیف گسترده‌ای از نظریات و مفاهیم را در برمی‌گیرد، هرچند انگشت‌شمارند کسانی که به‌طورجدی به این نوع موسیقی می‌پردازند و قلمروهای نامکشوف بسیاری در این حیطه وجود دارد. فلسفه‌ی غنی پشت نویز و ابهام مرزهای آن، تعریف و تفسیر این اصطلاح را برایمان باز می‌گذارد. نویز به‌عنوان یک مفهوم یا پدیده نیازمند تحقیقات عمیق و تلاش‌های بسیار است تا میان سازندگان و خالقان این حوزه دیالوگی صوتی برقرار شود.
از این منظر، «نویز اَ نویز» قصد دارد آثار بعضی از هنرمندانی را که با آن همکاری داشته‌اند، برای هشتمین دوره‌ی فستیوال دسترسی محدود ارائه دهد: هنرمندانی که مشترکاً از پس‌زمینه‌های متنوع آمده‌اند و تجربیات گوناگونی دارند تا با مخاطب خود به اشتراک بگذارند.
آبتین غلامپور، آرومان، بهروز فراهانی و حسام کاردان، گلبن ملتجی، علی مهاجر، فرحان مهاجر، محمدرضا گواهی، امید ایمانی، حمیدرضا ایمانی، رها مهدوی، سینا شعاعی، ژوبین عسکریه، سهیل سهیلی، کسری۴کی۷، سپهرسا، محسن طهرانی.
اجراهای روز اول
آبتین غلامپور در حوزهی هنر و در زمینه‌ی موسیقی و رقص معاصر فعالیت می‌کند و با متریال‌های مختلفی به تجربه‌گری می‌پردازد. او به موسیقی قومی ایران٬ صداهای الکترونیک آنالوگ علاقمند است و برای تمرین‌های movement practice اش و فیلم صداسازی می‌کند.
سینا شعاعی (متولد ۱۳۶۵، تهران) از سال ۱۳۷۷ از طریق نواختن ساز فلوت با وارد دنیای موسیقی شد. او سپس برای مدت ۶ سال برای تحصیل به کشور اوکراین نقل مکان نمود و در دانشگاه تکنولوژی و طراحی کیف (کی‌ان‌یو‌تی‌دی) در رشته‌ی مبلمان‌های شهری با مدرک کارشناشی فارق‌التحصیل شد، او همچنین دارای مدرک طراحی صدا از همان دانشگاه می‌باشد. پس از سال ۸۶، او به شروع پژوهش درحال انجامی با عنوان «تحلیل ارتباط میان فرکانس‌ها و زیست‌شیمی بدن انسان» نمود. او همچنین اقدام به برگزاری سلسله سخنرانی، ورک‌شاپ، کنفرانس و اجراهائی با هنرمندان دیگر در همین زمینه نموده است که از میان آنها می‌توان به ورک‌شاپ او در دانشگاه ملی کیف در خلال برنامه‌ی نمایش هنر اوکراین در سال ۸۷ با عناوینی میان معماری و فرکانس، طراحی شهری و فرکانس در خانه‌ی محله‌ی شهرداری شهرک اکباتان در سال ۹۱، سپس سخنرانی و برگزاری ورک‌شاپ در دوره‌ی دوم نمایشگاه سالانه ی هنر دیجیتال تهران (تادائکس) و اجراهائی در گروه سروصدا در گالری محسن (سال ۹۲) و فستیوال دسترسی محدود (سال ۹۳) و سخنرانی او در نشست ری‌شیپ در سال ۹۴ اشاره نمود.
آرومان ( لغو شد)
اجراهای روز دوم
سپهرسا (متولد ۱۳۷۴) آهنگساز و طراح‌صدای اهل‌تهران است. او نوازنده‌ی ساز گیتار است و در عرصه‌ی دیجیتال عموما از لپ‌تاپ، سینت‌سایزر‌ها و کنترلر‌های دیجیتال به عنوان سازهای اصلی خود استفاده می‌کند. سپهر در رزومه‌ی کاری خود تولید یک فیلم و همچنین طراحی صدا و صداگذاری تعدادی فیلم و نمایش تئاتر را دارد.
سهیل سهیلی (متولد سال ۱۳۶۲، تهران) هنرمند بینا‌رشته‌ای, محقق و مترجم اهل تهران است. او در خانواده‌ای با ریشه‌های فرهنگی به دنیا آمد به طوری که از خردسالی شروع به نوازندگی سازهای ضربی موسیقی سنتی ایرانی و نهایتا به آهنگسازی با سازهای موسیقی غربی و نوازندگی گیتار و باس پرداخت. او از آن زمان به عنوان تکنسین صدا در صدابردار اجراهای صدا و استدیو‌های ضبط مشغول به کار می‌باشد و به به عنوان هنرمند استدیوئی ضبط و صداگذاری تعدادی از اجراهای زنده صدا و تصویر برای تئاتر و فیلم را برعهده داشته است. او یکی از هم بنیان گذاران نویزآنویز است.
روز سوم از برنامه های دسترسی محدود به بداهه نوازی آزاد و گروهی اختصاص داشت.
روز چهام از دسترسی محدود ۸، میزگرد و نشستی با هنرمندان شرکت‌کننده در سلسله اجراهای نویزآنویز در استودیو مارکف برگزار شد و به بررسی مسایل پیرامون آن و صحنه‌ی موسیقی تجربی در ایران گذشت.
اجراهای روز پنجم
- OESTI (Visuals by Arman Moghadam)
- Kasra 4k7 (Visuals by Arman Moghadam)
- Amir Maher
- Saturn Cube
- Erfan Ashourian
اجراهای روز ششم
تک چرخ پروژه بهروز فراهانی (Bernisaun) و بهروز کاردان)
متولد سال ۱۳۶۳، آهنگساز موسیقی الکترونیک، طراحی صدا و تهیه‌کننده‌ی اهل تهران است. تحصیلات او شامل رشته سخت افزار و طراحی شبکه های کامپیوتری است. او در سال ۱۳۸۲، با علاقه‌ی قلبی شروع به نوازندگی ساز درامز نمود و برای مدت طولانی با گروه‌هائی با سبک‌های گوناگون به تمرین و پژوهش پرداخت. او پس از گذراندن دوره‌ی درسی خاصی در کنسرواتوار موسیقی تهران در سال ۱۳۸۶، به آهنگسازی در سبک‌های موسیقی کلاسیک، راک و الکترونیک را شروع کرد و سپس در استدیو آوای حنانه (Mezzo) شروع بع کار نموند. او متعاقب این فعالیت‌ها، در صدد انتشار آلبوم خود می‌باشد که به سبک موسیقی درونی معرفی شده است.
پارسا هادوی (متولد ۱۳۷۴) موزیسین و آهنگساز اهل تهران است. او ابتدا موسیقی را از سن ۴ سالگی تحت‌نظر پدر خود آموخت. او از سن ۸ سالگی روی نواختن ساز ویولن تمرکز کرد به طوری که اولین درس‌های نظریه موسیقی و موسیقی کلاسیک را با ویولن فرا گرفت. هدوی در مدت زمان چند سال پس از شروع، دوره‌ی یادگیری موسیقی به صورت حرفه‌ای را نزد آیدین صمیمی‌مفخم و مارتینا کوسکا شروع کرد، او همچنین برای نوازندگی ساز پیانو به عنوان ساز اصلی خود نزد ماتینا کوسسکا و نیلوفر بدری‌کوهی آموزش دیده است.
اجراهای روز هفتم
رها مهدوی (متولد ۱۳۶۷ در تهران) دانش‌آموخته‌ی رشته‌ی روان‌شناسی (روان‌شناسی در پرستاری) از دانشگاه تهران است. او همچنین دارای تجاربی در زمینه‌ی تئاتر از سال‌های آغازین دهه‌ی ۸۰ شمسی است. او از سال ۹۷ شروع به تولید موسیقی توسط نرم‌افزار آهنگسازی ایبلتون‌لایو و همچنین سخت‌افزار‌های سینت‌سایزر ماژولار نموده است. او به صورت مداوم به پخش قطعه‌های خود در آلبوم‌های گردآوری نویزآنویز و همچنین اجراهای صوتی و تصویری در گروه دونفره‌ای به همراه مجیک‌مایند می‌پردازد.
مجیک‌مایند
حمیدرضا چگینی (متولد ۱۳۶۷، تهران)، در حوزهی هنر‌های سایکدلیک، از جمله موسیقی و طراحی گرافیک شروع به فعالیت نموده است. او در سال ۱۳۹۶ شروع بع تولید و میکس موسیقی نمود، به طوری که گام‌های اولیه را در نرم‌افزار ایبلتون لایو برداشته و سپس در محیط نرم‌افزاری مکس ام‌اس‌پی و سینت‌سایزر‌ها و دستگاه‌های آنالوگ به فعالیت پرداخت. او در سال ۱۳۹۷ موفق به گذراندن دوره‌ی طراحی صدا در دانشگاه تهران شده است و هم اکنون برای تولید و پخش آثار خود با شرکت‌هائی مانند کازمیک‌کرو و نویزآنویز می‌پردازد.
اجراهای اختتامیه
محمد صاحب الزمانی، آموزش موسیقی را از سنین کودکی شروع کرد به طوری که در سن 16 سالگی به نواختن پیانو پرداخت. او دانش آموخته ی رشته ی آهنگسازی است و در خلال سه سال گذشته مشغول آهنگسازی برای پروژه های خود می باشد.
فرحان مهاجرانی XSIX آهنگساز و هنرمند صدا در زمینه موسیقی الکترونیک از تهران می باشد. او تحصیلات خود را در مهندسی الکترونیک در دانشگاه به پایان رساند و در سال ۲۰۰۵ در کنسرواتوار تهران به تحصیل در ترکیب موسیقی و اجرا مشغول شد و پس از به پایان رساندن دوره‌ی درس خود در کنسرواتوار مطالعه در زمینه موسیقی الکترونیک، هنر صدا وچیدمان‌‌های صوتی و آهنگسازی را ادامه داد. فرحان در طول این سالها پروژه های مختلفی را در سبک های الکترونیک‌راک، تریپ‌هاپ، آی‌دی‌ام، نویز، امبیت اجرا کرد و بعد از کسب تجربه پروژه XSIX را آغاز کرد.او تا کنون برای چندین پروژه تئاتر فعالیت داشته، مانند: دژاوو، قلعه انسانها برای جشنواره تئاتر فجر، و چندین اثر دیگر اشاره کرد.او تاکنون در جشنواره های مختلفی مانند تادائکس و فستیوال موسیقی معاصر تهران شرکت کرده است.
ژوبین عسکریه (متولد ۱۳۵۲، تهران) نوازنده‌ی سازهای محلی، مانند سازهای ضربی و به طور خاص یی‌داکی (دیجی‌ریدو) ساز محلی ساکنان استرالیا می‌باشد. او از سال ۷۸ به تولید موسیقی مشغول است، ایده‌ی تشکلی گروه خود به نام پیلدم (به معنی فردی که نفس فراوانی دارد) به همراه همسرش ریما حسن‌زاده در سال ۱۳۸۴ به ذهن او خطور کرد، آنها به همراه پیلدم از آن تاریخ در سالن‌های بی‌شماری به اجرای موسیقی تلفیقی با سازهای موسیقی سنتی ایران و دیگر سازهای مدرن پرداخته است.