باز-دید نخست
ویدیوهایی از ایران سال‌های نخستین
به انتخاب امیرعلی قاسمی

باز-دید سعی دارد تا نمونه هایی اولیه از ویدیو آرت در ایران را به نمایش بگذارد، ویدیوهایی که در یک دهه - دهه هشتاد- تولید شده اند. این نمایشِ پژوهشی نگاهی کلی به آغاز این رسانه ی هنری دارد، نگاهی که در بستر بازپیدایی مفهوم "هنر معاصر ایرانی" به آن پرداخته می شود. از آغاز دهه ی نود شمسی ویدیو و تصاویر متحرک، به مدیومی فراگیرتر بدل شد؛ ابزاری جدید و تجربی برای قلمروهای تازه در بیان. هر چه آثار ویدیویی بیشتر با اقبال بین المللی مواجه شدند، عرصه گسترده تر و متنوع تر شد تا جایی که مجالی برای تجسم محملی برای بازنمایی هنرمعاصر به وجود آمد فرای بازار و شگفتی حاصل از نگاه خیره ی غربی.

تلویزیون: غزال رادپی - خانه قرمز چهار

فریدون امیدی - درخشش
آناهیتا حکمت - رد
مریم نیازاده - الفبای خورشیدی
خسرو خسروی/فرید جعفری - پورت
صادق تیر افکن - تخت جمشید
مینو ایرانپور - دَر
سیمین کرامتی - خودنگاره
پوریا جهانشاد - به من نگاه کن
امیرعلی قاسمی - پنکه‌ی رقصنده