The Archipelago

Friday 26 Feb, 4 - 9 PM & Wednesday 2 March, 1-6 PM

Aaran Gallery, room 2

Curated by Amirali Ghassemi

By a blending of open calls and invitations, tries to navigate through difficult times for what happens to be called Iranian video art, while questioning the existence of such term.This odd family of islands, has been created by at least two generations of video makers, musicians and performers. What we are mapping can be grouped as a combination delicately fabricated video pieces versus scenes rapidly captured from daily life using ever growing incorporation of digital technologies.
Creatures, Sounds, Camera, Body and City in various occasions appear and disappear.
in this program and leave us alone with a volatile complexity to contemplate.
“The archipelago, as the 4th edition of Wandering Islands series are designed to act as an open platform for various disciplines and voices within the Iranian new media sphere, uniting people and their work in spite of the geographical distance between them and their varying fields of work. The program puts together works in a floating constellation, gathered to expand the borders of what we know as video art. These WANDERING ISLAND(S) are neither attached nor standing apart from each other, yet communicating through many invisible interconnecting paths.

مجمع الجزایر
برنامه ویدیو به انتخاب امیرعلی قاسمی
با ترکیبی از فراخوان و دعوت، مجمع الجزایر میکوشد تا ازدوران سختی عبور کند که ویدیوآرت ایرانی در آن به سر می برد، فارغ از این پرسش که بکارگیری چنین برچسبی جایز است یا نه.
این مجموعه از جزایر عجیب توسط حداقل دو نسل از هنرمندان ویدیو، اجراگران و موسیقی دانان ساخته شده است. و آنچه مشغول نقشه برداری از آن هستیم می تواند به دسته های مختلفی طبقه بندی شود:  از ویدیوهایی به شدت پر جزییات که به طرز طاقت فرسایی ساخته و پرداخته شده اند تا صحنه هایی که به سرعت و به یاری فن آوری های جدید به ثبت رسیده اند و هر روزبیشتر مرا در خود غوطه ور می کنند. موجودات، صداها، دوربین، بدن و شهر در مناسبت های مختلفی در این برنامه ظاهر و ناپدید می شوند، و ما را با پیچیدگی فرّاری تنها می گذارند.
مجمع الجزایر، دنباله ی  برنامه های قبلی از جزیره ی سرگردانی در دسترسی محدود دو، جزایر سرگردانی در دسترسی محدود چهار و پنج درصدد است برشی از آنچه در  صحنه ی ویدیو جا می گیرد ارایه کند.
چهارمین بخش از مجموعه ی جزایر سرگردانی تلاشی است برای معرفی تجربیات ویدیویی هنرمندان ایرانی فارغ از مکان جغرافیایی شان،  که  از ژانر ها و حیطه های کاری مختلف گرد هم آمده اند. نمایشگاه سعی دارد بدون ادعا برشی نا متقارن و غیر خطی اما متنوع ارایه کرده و سکویی برای تبادل و گفتگو باشد که  به واسطه ایده ها و تجارب بین رشته ای غنی می شود و  به ترتیبی نامحسوس با خطوطی نامرئی بافتی چند پاره را پیوند می زند. در اینجا آثار نه مسقیما به یک دیگر مرتبط اند و نه از هم گسسته، بلکه خشکی هایی را چون مجمع الجزایری شناور شکل داده اند  که مسیر های عبوری متعددی بینشان رایج است و تفاوت هاشان قابل رصد.