VISION
is dedicated to the development of forms that stem from experimental video and encompass the many modes of production and dissemination available in today’s expanded field of moving image. We endeavour to promote the recognition and understanding of both contemporary and archival works.
The moving image serves as a witness to contemporary society. That it is omnipresent in public and private spheres and integrated into our day-to-day communication confirms its relevance and currency as a subject for exploration. The transformation of its languages through, among other things, the hybridization of practices, the influence of the internet and social networks, the growing use of mobile devices, and the rise of virtual reality constitute fertile fields of investigation for Videographe. The conceptual, formal, technical, and political questions that are raised are considered in the context of the changing conditions of production and reception of the last fifty years.
In addition to examining the formal and technical developments of the moving image, Vidéographe looks at the political power of the medium. For as long as it has existed, video has been used as a tool for protest, for the assertion of identity, and for the democratization of discourse. Vidéographe places particular focus on this documentary function.
تصور
مختص به گسترش فرمهایی است که از ویدیوی تجربی انشعاب گرفته است و دربرگیرندهی شیوههای متعدد تولید و انتشار موجود در زمینهی گستردهی امروزی تصاویر متحرک میباشد. ما کوشش میکنیم تا درک و دریافت هر دو طبقهی آثار معاصر و آرشیوی را ترویج دهیم.
تصاویر متحرک به عنوان شواهد و مدارکی از جامعهی معاصر عمل میکنند، که در همهی سپهرهای عمومی و خصوصی حضور مطلق دارند و در ارتباطات روزبهروزمان گنجانده شدهاند، موضوعی که ارتباط و جریان آن را به عنوان موضوعی برای اکتشافمان تائید مینماید. تغییرشکل زبان آن ازمیان و در داخل دیگر چیزها و پیوند خوردن آن با فعالیتهای دیگر، تاثیر آن بر روی شبکهی اینترنت و شبکههای اجتماعی و استفادهی رو به رشد از شبکه دستگاههای موبایل و طغیان حقیقتمجازی تشکیل دهندهی زمینههای پرثمری از اکتشاف برای ویدیونگاری میباشند. پرسشهای انتزاعی، قراردادی، تکنیکی و ساسی که مطرح شده، در زمینهی تغییرات وضعیتهای تولید و درک در پنجاه سال گذشته در نظر گرفته شدهاند.
علاوه بر وارسی بسط قراردادی و تکنیکی تصاویر متحرک، ویدیونگاری نظری به قدرت سیاسی رسانه مینماید. به این دلیل که از هنگامی پیدایش، ویدیو به عنوان ابزاری برای اعتراض، اثبات هویت و دموکراتیزه نمودن گفتمان مورد استفاده قرار گرفته است. ویدیونگاری تمرکز ویژهای را بر کارکرد مستند قرار میدهد.