هستی انسان در مفهوم زمان شکل می‌گیرد. زمان آن چیزی است که در آن رویدادها رخ می‌دهد. در واقع تغییر است و از طریق آن می توان شروع و پایان یک رویداد را ثبت کرد صداهایی که در این اتاق می‌شنوید دعوتی است به درک تجربه‌ی پیچیده ی افرادی که از روال عادی زندگی خارج شده‌اند و به اجبار به چهاردیواری‌هایی رفتند که تغییری در آن نیست. آنها در مکانی قرار گرفتند که دستگاه ساعت از آنها گرفته شده است چه بسا روزهایی که در چهاردیواری تنهایی‌شان رها شدند و در اتاق کوچکی، که در آن نور روز با نور شب برابر است، زمان معیار را گم کردند و در زمان خود پیدا شدند. رویدادهای آنها اصواتی بوده است که از دور می‌شنیدند: صدای باز و بسته شدنِ در، صدای توزیعِ غذا، و صدای عبورِ کسی دیگر. آنها با این ابزارها زمان را می‌سنجیدند و خود را بازمی‌یافتند.