مجموعهی باز-دید سلسله نمایشهای ویدیویی است که سعی دارد تا نمونههایی اولیه از هنر ویدیو در ایران را گرد هم آورد، مجموعهی نخست به ویدیوهایی اختصاص دارد که در یک بازه حدودا ده ساله خلق شدهاند. این نمایشِ پژوهشی، نگاهی کلی به نقطههای آغازین کاربست این رسانهی هنری دارد، نگاهی که در بستر بازپیدایی مفهومی با عنوان «هنر معاصر ایرانی» به آن پرداخته میشود. از آغاز دهه هشتاد شمسی، ویدیو و تصاویر متحرک، به مدیومی فراگیرتر بدل شد؛ ابزاری جدید و تجربی برای قلمروهای تازه در بیان. هر چه آثار ویدیویی بیشتر با اقبال بینالمللی مواجه شدند، عرصه گستردهتر و متنوعتر شد تا جایی که مجالی برای تجسم محملی برای بازنمایی هنر معاصر به وجود آمد، فرای بازار و شگفتی حاصل از نگاه خیرهی غربی.
اجرا : سی دقیقه / اسلاید، دستگاه نمایش اسلاید، گفتارضبط شده، آب، مخزن وپمپ آب، رنگ آکریلیک، سرنگ، آلومینیوم، چوب، پلکسی،کابل فلزی 1393/
2015\ Aaran projects, Tehran, Iran
2014\ The Guesthouse, Cork, Irland
دسته ای از اسلایدهای خانوادگی از ناشناسی خریداری میشوند. اطلاعات آ نها نشان میدهد که شامل تقریبا دو دهه از تاریخ یک خانوادهاند: اشخاص، مکانها، مهمانیها، تعطیلات و غیره . شاید تنها نگاهی چشمچران میتواند حداکثر روابط بین عناصر این اسلایدها را پیدا کند. با این همه در غیاب حافظهی حقیقی آنها، شاید هر نوشتار جدیدی میتواند بازیگوشانه در مجاورت آنها قرار گیرد. سپس طی این بازی نوشتاری، دو متن جداگانه، پس از یک فرایند تحقیقی، در حواشی این عکس ها شکل میگیرند که به سرعت به مکالمهای میان دو هنرمند بدل میشوند. در یک نمایش اسلاید، تصاویر از نوعی دستگاه اپتیک عبور کرده و به شکلی تحت یک فرایند ظهور قرارمیگیرند.